Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach jest placówką założoną w 1964 roku, która ma na celu dokumentowanie losów jeńców wojennych z czasów II wojny światowej. Zbiera i eksponuje pozostałości po obozach jenieckich, które funkcjonowały w Lamsdorf (obecnie Łambinowice) podczas różnych konfliktów zbrojnych. Muzeum skupia się głównie na niemieckim i radzieckim systemie jenieckim oraz problematyce związanej z historią II wojny światowej i najnowszą historią Polski.

 

     Jest to instytucja kultury, która prowadzi badania naukowe oraz dokumentuje historię. Wydaje publikacje oraz organizuje działania edukacyjne i wystawy, a także angażuje się w działalność upamiętniającą i konserwatorską.

 

      Muzeum świętowało swoje 50-lecie w 2015 roku - zorganizowano wystawę jubileuszową, międzynarodową konferencję naukową i panel dyskusyjny. Zbiory muzeum obejmują ponad 10 tysięcy obiektów związanych z jeńcami wojennymi, głównie z okresu II wojny światowej. To kolekcja wartościowych pamiątek, w tym przedmioty codziennego użytku oraz wytwory twórczości jeńców, a także artefakty związane z administracją i służbą wartowniczą obozów jenieckich.

 

     Najstarsze eksponaty pochodzą z I wojny światowej, ale najwięcej zbiorów obejmują artefakty z okresu II wojny światowej, szczególnie dotyczące polskich żołnierzy w niemieckiej niewoli. Muzeum gromadzi również przedmioty z obozów internowania polskich żołnierzy w Rumunii i Szwajcarii oraz nieliczne związane z niewolą obywateli polskich w ZSRR.